Dani Vojina Komadine / Naučni skup Savremeno i tradicionalno u muzičkom stvaralaštvu (SITUMS)

      Dani Vojina Komadine (DVK) / Naučni skup Savremeno i tradicionalno u muzičkom stvaralaštvu (SITUMS)                  


                                   



Akademik Vojin Komadina, kompozitor (8. novembar 1933 - 9. februar 1997) je jedno  od značajnijih imena jugoslovenske muzike druge polovine 20. vijeka. Preko četiri decenije bio je aktivno prisutan na jugoslovenskoj muzičkoj sceni, kako svojim kompozicijama, tako i brojnim angažmanima u kulturno-obrazovnim  institucijama i strukovnim asocijacijama.
       Pošto je većinu svog životnog i stvaralačkog puta vezao za Bosnu i Hercegovinu, Komadina je postao jedna od najmarkantnijih ličnosti bosanskohercegovačke kulturne sredine toga vremena, a svojom kreativnošću  znatno obogatio muzički život te sredine.
Mnoga dela, iz različitih stvaralačkih faza, naišla su na izuzetno dobar prijem slušalaca, posebno stručne publike i kritike, kao što su balet Satana, Hasanaginica, Derviš i smrt, kamerno djelo Smrt majke Jugovića, Drugi klavirski koncert, IV refren, Tužne pesme ...
       Studije kompozicije započeo je na Muzičkoj akademiji u Beogradu, u klasi profesora Mihovila Logara, a nastavio i diplomirao 1960. godine. na Muzičkoj akademiji u Sarajevu, u klasi profesora Božidara Trudića.
       Krajem sedamdesetih usavršava kompoziciju na ljetnom kursu u Darmštatu (Njemačka) kod profesora Karlhajnca Štokhauzena (Karlheinz Stockhausen) i Đerđa Ligetija (Györgya Ligety), a završio je i Majstorski kurs na Visokoj školi u Kelnu kod profesora Milka Kelemena.
       Stručno usavršavanje kontinuirano se odvijalo praćenjem savremene muzičke scene i aktivnim učešćem na raznim smotrama savremene muzike, poput Muzičkog bijenala u Zagrebu, Varšavske jeseni, Festivala savremene kamerne muzike u Radencima (Slovenija) i drugi. Kao apsolvent počinje da radi u Srednjoj muzičkoj školi u Tuzli (1959.), gdje, kao profesor harmonije i drugih stručnih predmeta, radi do kraja školske 1965/66. godine. Rad u ovoj školi nastavio je i kasnije kao gostujući profesor. Prelaskom u Sarajevo (1966.) zasniva stalni radni odnos u RTV Sarajevo, gdje je do 1975. godine obavlja razne uredničke poslove muzičkog i kulturno-umjetničkog programa. Istovremeno je angažovan na Muzičkoj akademiji kao spoljni saradnik na predmetu Analiza polifonih oblika. Od 1975. godine stalno je angažovan na toj Akademiji kao profesor za predmete Kompozicija i Orkestracija do kraja školske 1982/83. godine, kada je otišao u prijevremenu penziju.
      Saradnju sa Muzičkom akademijom u Podgorici (Titograd) započeo je 1985. godine kao honorarni profesor za predmete Harmonija i Harmonska analiza, a kasnije i za Kompoziciju  i Orkestraciju.
U aprilu 1992. napušta Sarajevo i odlazi u Beograd. Zasniva  stalni radni odnos na Muzičkoj akademiji u Podgorici, početkom školske 1992/93. godine, kada je izabran u zvanje redovnog profesora za predmete Kompozicija i Orkestracija. Od oktobra 1994. godine obavlja i dužnost  v.d dekana na pomenutoj akademiji. Komadina u to vrijeme obavljao ruge poslove - kao predsjednik Predsjedništva SOKOJ-a i predsjednik, tj. član Upravnog odbora ove institucije.
Aktivno se uključio u poslove organizacije tadašnjeg Univerziteta u Srpskom Sarajevu. Bio je prvi v.d. dekan tadašnje Muzičke akademije, te profesor i mentor prvog diplomskog rada. Jedan je od osnivača Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske i njen prvi sekretar.
      Za svoj stvaralački rad Komadina  je dobio veliki broj nagrada i priznanja. Prva nagrada datira još iz studentskih dana (1958), kada Komadina postaje član Udruženja kompozitora BiH. Nagrađivana su djela različitih žanrova, od muzike za djecu do muzičko-scenskih dijela: tri nagrade na „Konkursu za dječiju pjesmu“ RTB; tri nagrade JRT na "Festivalu jugoslovenske muzike na radiju" (1966, 1968 i 1972); više nagrada UK BiH; dvije "Mokranjčeve nagrade" za horske kompozicije (1964. i 1972.); Šestoaprilska nagrada grada Sarajeva za balet "Sotona" (1972); nagrada "4. jul" za kantatu "Iskre" (1974); "Sterijina nagrada" za scensku muziku u drami "Kuća žalosti" (1972); najviša republička nagrada BiH "27. jul" za cjelokupni rad (1980.); Nagrada "Josif Marinković" 1996. godine za poslednje kompozitorsko djelo - solo pjesmu "Bojana, đevojko". Brojne nagrade i priznanja, među njima i znatan broj vrlo prestižnih, svakako govore o značaju kompozitora, tj.  njegovog stvaralaštva. Jedno od najvećih priznanja je izbor za dopisnog člana Akademije nauka i umjetnosti Bosne i Hercegovine, 13. aprila1978. godine.
      U stvaralačkom periodu od preko četiri decenije, Komadina je ostavio impresivan kompozitorski opus. Taj opus sadrži djela raznovrsnih žanrova i formi – od muzike za djecu, solističke, kamerne, horske, velikih vokalno-instrumentalnih kompozicija (kantata), tzv. primijenjene muzike - do simfonijskih i muzičko-scenskih djela.
      Kada se sagleda koliko je i na koji način kompozitorovo stvaralaštvo vrednovano i zaživelo za njegovog života, može se pretpostaviti - očekivati da će trag Vojina Komadine ostati da živi kao trajna vrijednost naše muzičke baštine.